Wherever you’re going I’m going your way

Η πιο στιλάτη Ανάσταση

Και τι δεν θα δίναμε για μια ευκαιρία να συναντήσουμε την Audrey. Σε ένα λεωφορείο, ας πούμε. Μάλλον αυτή την επιθυμία θέλησε να εκπληρώσει η Galaxy chocolate και αποφάσισε να αναστήσει το απόλυτο fashion icon για να χαρίσει στη σοκολάτα της χάρη και κομψότητα, έννοιες ταυτόσημες με την Αμερικανίδα ηθοποιό όχι μόνο σε όλη της τη ζωή αλλά και μετά θάνατον. H CGI Audrey δεν είναι η πρώτη φορά που η εικόνα της χρησιμοποιείται μετά θάνατον, άλλωστε. Η εταιρεία ρούχων GAP, το 2006 χρησιμοποίησε τη διάσημη σκηνή χορού από την ταινία Funny Face του 1957, για να προωθήσει τα ρούχα της.

Στην Ιαπωνία, για μια σειρά διαφημίσεων του τσαγιού Kirin Black Tea, χρησιμοποιήθηκαν επιχρωματισμένες σεκάνς από την ταινία Roman Holiday. Πολλή συζήτηση έχει γίνει για την εκμετάλλευση της εικόνας και του copyright της από τους δικαιούχους, τους απογόνους της δηλαδή, που εικάζουμε είναι πλέον βαθύπλουτοι, αλλά εμείς τους συγχωρούμε γιατί δεν μπορούμε παρά να συγκινηθούμε που βλέπουμε την αυτοκράτειρα του καλού γούστου ξανά ανάμεσά μας. Έστω και ως κινούμενη εικόνα δημιουργημένη με τη βοήθεια της τεχνολογίας.

Πολύ προτού η Audrey γίνει τσάντα, χαρτομάντιλα, μπρελόκ, τετράδια, μαγνητάκια και ό,τι άλλο franchise χωράει ο ανθρώπινος νους η Αμερικανίδα ηθοποιός ήταν ήδη το απόλυτο fashion icon και το 1961 κέρδισε μια θέση στη Διεθνή Λίστα των πιο Καλοντυμένων, μια λίστα που εμπνεύστηκε το 1941 η fashionista Eleanor Lambert και στην οποία κάθε σταρ λαχτάρησε να συμπεριληφθεί.

Δεν ήταν χυμώδης όπως η Ava Gardner ή γατούλα σαν τη Marilyn Monroe, ούτε διέθετε τη λαγνεία της Rita Hayworth. Ήταν, όμως, μια από τις ομορφότερες γυναίκες του 20ου αιώνα και ό,τι της έλειπε σε καμπύλες ή sexyness της περίσσευε σε χάρη. Ο σκηνοθέτης Billy Wilder είχε πει κάποτε για εκείνη: «Αυτό το κορίτσι, ήρθε για να κάνει το πλούσιο μπούστο ντεμοντέ».

Ο Hubert de Givenchy ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για το στιλ της μια που ήταν η μούσα του και εκείνος ο άνθρωπος που την έντυνε από τη Sabrina (1954) και μετά. Μαζί δημιούργησαν το διάσημο Little Black Dress, ένα διαχρονικό κομμάτι που βρίσκεται, πλέον, σε κάθε γυναικεία ντουλάπα. Ήταν η μούσα του φωτογράφου Richard Avedon, o Salvattore Feraggamo σχεδίαζε παπούτσια μόνο για εκείνη και η Ray Ban πρέπει να την ευγνωμονεί για την αύξηση των πωλήσεων των Wayfarers της μετά το Breakfast at Tiffany’s -αν και τα γυαλιά που φορούσε στην ταινία είναι Manhattan του Oliver Goldsmith.

Και, φυσικά, εκτός από το εξαιρετικό στιλ της και την αφοσίωσή της στο ανθρωπιστικό και φιλανθρωπικό έργο της, στην ιστορία θα μείνει και για το υποκριτικό χάρισμά της. Ήταν και μία σπουδαία ηθοποιός, η τρίτη σημαντικότερη όλων εποχών σύμφωνα με το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Κέρδισε πέντε υποψηφιότητες και δύο βραβεία Όσκαρ, ένα για το ανθρωπιστικό της έργο, το 1993, λίγο μετά το θάνατό της, και ένα για την ερμηνεία της στην ταινία Roman Holiday το 1953 και πολλά ακόμα βραβεία, καθώς και μια θέση, για πάντα, στην καρδιά μας.

Το κείμενο (δεν) δημοσιεύτηκε σε ένα από τα πολλά περιοδικά που επρόκειτο να κυκλοφορήσουν και δεν τα κατάφεραν, από τη Μυρόεσσα Μεταξά. 

Singin’ in the Rain

Μπορεί εμείς οι σύγχρονοι δυτικοί fashionistas να κρατάμε ομπρέλες για να προστατευτούμε από τη βροχή αλλά ο ρόλος της δεν ήταν ανέκαθεν αυτός.

Το κάθε άλλο, για να είμεθα σαφείς. Για χιλιάδες χρόνια στην Αίγυπτο, στην Κίνα, στη Μεσοποταμία, στην Ινδία και στην Αρχαία Ελλάδα τα σκιάδεια χρησιμοποιήθηκαν για να προστατεύουν τους ανθρώπους από τον ήλιο. Οι εύποροι πολίτες όλων αυτών των χωρών και πολιτισμών όταν ο καιρός ήταν βροχερός απλώς δεν έβγαιναν από τα σπίτια τους ή μετακινούνταν με σκεπαστές άμαξες και καρέκλες.

Οι ομπρέλες που προορίζονταν για να κρατούν τον κόσμο όσο το δυνατόν στεγνότερο γίνεται, προστατεύοντάς τον από τις στάλες της βροχής, δεν έκαναν την εμφάνισή τους παρά τον 17ο και 18ο αιώνα και χρειάστηκε ένας ακόμα αιώνας υπομονής ώσπου να κατασκευαστούν από ελαφριά, εύχρηστα υλικά και να αποτελέσουν μέρος της υγρής καθημερινότητάς μας.

Η λέξη ομπρέλα πάντως έχει μια παραδοξότητα ως προς την προέλευση και τη σημασία της: η αγγλική umbrella (για τη βροχή, ενώ το ίδιο αντικείμενο για την προστασία από τον ήλιο ονομάζεται parasol -όπου sol σημαίνει ήλιος στη λατινική γλώσσα) προέρχεται από τη λατινική umbra που σημαίνει σκιά η προέλευση της οποίας είναι η αρχαία ελληνική λέξη όμβρος που σημαίνει βροχή.

Η Mary Poppins, πάντως, ανακάλυψε και άλλη χρήση της ομπρέλας και τη χρησιμοποίησε ως μεταφορικό μέσο πετώντας μαζί της και άδοντας supercalifragilisticexpialidosius!

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο queen.gr 

Ο!Α!Ε!Ε! (η συνέχεια)

Θυμάστε την ιστορία της Μ; Η συνέχειά της είχε τόση χρονοκαθυστέρηση όση αποφάσισε το αγαπημένο μας ΤΕΒΕ (που πλέον ονομάζεται ΟΑΕΕ γιατί είναι και σούπερ υπερταμείο και άμα λάχει έχει και πολλούς ικανοποιημένους ασφαλισμένους).

Το νέο επεισόδιο παίχτηκε σήμερα, λοιπόν.

Το ΤΕΒΕ είχε στείλει ένα προσκλητήριο -το οποίο έκανε εδώ και ένα μήνα παρέα με τα άφθονα για βαφτίσεις και γάμους, πάνω στο τραπεζάκι σαλονιού της Μ.- πριν από ένα μήνα περίπου που την καλούσε να κάνει εμφάνιση σε μια επιτροπή που θα εξέταζε την ένστασή που είχε υποβάλλει το Νοέμβριο του 2010 και η ημερομηνία του RSVP ήταν 19 Σεπτεμβρίου. Σήμερα δηλαδή.

Η Μ. είχε οπλιστεί με υπομονή και με δικηγόρο αλλά, λόγω ανωτέρας βίας, ο δικηγόρος της δε μπορούσε να παραστεί στο ραντεβουδάκι. Η Μ. πήγε μοναχή της για να ζητήσει αναβολή. Συμπλήρωσε το ονοματάκι της σε μια λίστα (από αυτές τις χειρόγραφες που κυκλοφορούν σε κάθε δημόσια υπηρεσία, από Πανεπιστήμια και Γραφεία Πρωτοβάθμιας/ Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης μέχρι ΙΚΑ και ΤΕΒΕ κλπ) και περίμενε υπομονετικά τη σειρά της αν και είχε ήδη δηλώσει την ανάγκη της για αναβολή. Οι ώρες περνούσαν και η σειρά της δεν έφτανε.

Αφού μια παθούσα που είχε μεγαλύτερο νουμεράκι αναμονής έκανε skip την ουρά και ζήτησε αναβολή αποφάσισε και η Μ. να διεκδικήσει το να μην ροκανιστεί όλος ο χρόνος της άνευ λόγου αφού το στόρι θα επαναλαμβανόταν. Χτύπησε μια πόρτα, ζήτησε ευγενικά αναβολή.
Της είπαν να περιμένει τη σειρά της.
Για να ζητήσει αναβολή (…).
Επέμεινε.
Της έκλεισαν την πόρτα.
Την ξανάνοιξαν μετά από 30′.

Ξαναέθεσε το αίτημά της και έλαβε την απάντηση: μα θα καθυστερήσει η νέα πρόσκληση αν πάρετε αναβολή. “Μα δεν έχω επιλογή” είπε όσο πιο γλυκά μπορούσε η Μ. Η πόρτα έκλεισε ξανά, οι γκουρού του ΤΕΒΕ (που τώρα λέγεται ΟΑΕΕ) το διαπραγματεύτηκαν κάνα 20λεπτο ακόμα.
Η πόρτα άνοιξε ξανά.
Η Μ. ήταν αόρατη.
Για μια ακόμα φορά ζήτησε την αναθεματισμένη αναβολή.
Είπαν να της κάνουν τη χάρη. ”
Πότε να υπολογίζω;” τόλμησε να ξεστομίσει η Μ. “σε έναν χρόνο;”.
“Όχι και έναν χρόνο κυρία μου, αυτά δεν γίνονται” είπε η γκουρού.
“Μα ένας χρόνος πέρασε για να με καλέσετε την πρώτη φορά” μουρμούρισε η Μ. κρατώντας την ένσταση με πρωτοκολλημένη την ημερομηνία κατάθεσης επάνω της.
“Όχι κυρία μου, κάνετε λάθος” είπε η γκουρού. Η Μ. έτριψε τα μάτια της, αναρωτήθηκε αν έχει ξεχάσει την σειρά των αριθμών, την αριθμητική, την πρόσθεση και έφυγε με το κεφάλι κατεβασμένο, όπως κρίνεται απαραίτητο σε κάθε δημόσια συναλλαγή. Τώρα η Μ. περιμένει το επόμενο προσκλητήριο που θα πέσει από τα χέρια των γκουρού του ΤΕΒΕ (που λέγεται ΟΑΕΕ).

Η Μ. φοβάται πως θα χρησιμοποιήσει και τη φράση “ήτανε νια και γέρασε “ως το επόμενο ΤΕΒΕ party.

to be continued…

It’s a New Look, it’s a new day

Λίγα χρόνια μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η μεγαλύτερη ανάγκη των ανθρώπων ήταν να κολυμπήσουν σε πελάγη αισιοδοξίας ώστε να ξεχαστούν από τα δεινά που πρόσφατα είχαν ζήσει. Το New Look του Christian Dior εμφανίστηκε ως το κύμα ακριβώς αυτής της αισιοδοξίας το 1947 για να σηματοδοτήσει την έναρξη μιας νέας περιόδου.

Πεποίθηση του Γάλλου σχεδιαστή ήταν πως ο κόσμος ήταν πιο έτοιμος από ποτέ, τη δεδομένη στιγμή, να αγκαλιάσει ένα πιο πολυτελές στυλ. Μαλακοί ώμοι, στενή μέση και γεμάτη, μπόλικη μακριά φούστα ήταν το στυλ που σχεδίασε για τη femme-fleur (λουλουδάτη γυναίκα) του και η δημιουργία του αυτή ενθουσίασε τις συντάκτριες μόδας του Harper’s Bazaar που βλέποντάς το αναφώνησαν με ενθουσιασμό: «It’s such a new look».

Η Margot Fonteyn, η Rita Hayward και πολλές ακόμα σταρ υιοθέτησαν αμέσως την ιδέα που μόλις είχε γεννηθεί, το Παρίσι ξαναμπήκε στο χάρτη της μόδας και το New Look έγινε η νέα διεθνής τάση.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο queen.gr.

Από την Coco και την Coco ποια να διαλέξω;

Coco trademark ©

Με ρώτησαν κάποτε ποιας γυναίκας τη γκαρνταρόμπα θα ήθελα να δω από κοντά αν μπορούσα να ταξιδέψω στο χρόνο και να επιλέξω οποιαδήποτε. Χωρίς δισταγμό διάλεξα της Coco Chanel. Όχι επειδή θα βρισκόμουν ανάμεσα στα πιο πολυποίκιλτα, πολυτελή φουστάνια και τα πιο εντυπωσιακά, εξεζητημένα αξεσουάρ αλλά γιατί θα έβλεπα από κοντά τα ρούχα της γυναίκας εκείνης στην οποία χρωστάω ευγνωμοσύνη. Δεν μπορώ, καν, να φανταστώ πώς θα ήταν η ζωή μας σήμερα αν δυσανασχετούσαμε ακόμα, εγκλωβισμένες σε δαντέλες, μετάξια, κρινολίνα, κορσέδες και πολύπλοκα φορέματα, παριστάνοντας τις εύθραυστες κουκλίτσες. Και, ευτυχώς, χάρη στην Coco δε χρειάζεται να μάθω!

Τα μικρά γυναικεία καπέλα. «Πώς μπορεί να λειτουργήσει το μυαλό κάτω από αυτές τις συνθήκες;» είπε, άλλαξε τα υπερβολικά καπέλα της Belle Époque με πιο άνετα και ξεκίνησε να χτίζει την αυτοκρατορία της, από την κορυφή.

Το μικρό μαύρο φόρεμα. Μέχρι το γόνατο, με χαλαρή και όχι ασφυκτική μέση και δύο διαγώνιες γραμμές στο ντεσέν του. Το 1926 η στολή της νέας, δυναμικής γυναίκας έκανε την εμφάνισή της στη Vogue.

Λευκές πέρλες. Στόλισε το μικρό μαύρο φόρεμα και τα μάλλινα πουλόβερ και ζακέτες της βάφοντας το αυστηρό στιλ με μια θηλυκή πινελιά πολυτέλειας.

Η καπιτονέ τσάντα με την αλυσίδα. Chanel 2.55. Η καινοτομία της συγκεκριμένης τσάντας (για την οποία πηρε το Neiman Marcus award) ήταν η ειδική επεξεργασία που είχε υποστεί το δέρμα και η χρήση της αλυσίδας.

Total Look. Πρώτη παρουσίασε τη μονοχρωμία στο γυναικείο ντύσιμο. Μπεζ, μαύρο, κόκκινο ή λευκό, δεν έχει σημασία.

Ταγέρ. Το 1923 η Chanel σχεδίασε το ταγέρ της. Μια φούστα στο μήκος του γόνατου ή παντελόνι για γυναίκες, που συνέθετε το πρωτοποριακό για την εποχή ανδρόγυνο στυλ, που, επίσης, περιλάμβανε το γυναικείο πουκάμισο και τη γραβάτα, ήταν κάτι που κανένας άλλος σχεδιαστής δεν είχε τολμήσει να χρησιμοποιήσει συν το σακάκι- χωρίς πέτα, φορεμένο ή ακουμπισμένο στους ώμους. Οι πέρλες προαιρετικές.

Κοσμήματα. Ο συνδυασμός ψεύτικων και πολύτιμων λίθων ήταν η καινοτομία της. Η καμέλια, η εμμονή της. Τα μεγάλα costume jewellery δεν ήταν δική της ανακάλυψη, αλλά η Chanel τους έδωσε φρέσκια πνοή.

Μαύρισμα. Το πάλλευκο δέρμα έχασε την αίγλη του και έπαψε να είναι σύμβολο υψηλής κοινωνικής θέσης εξαιτίας της. Η ίδια μαύρισε τυχαία τη δεκαετία του 20 κατά τη διάρκεια της παραμονής της στη Γαλλική Ριβιέρα και η μανία της ηλιοθεραπείας ξεκίνησε.

Κοντοκουρεμένα μαλλιά. Άλλη μια τυχαία στιλιστική επιρροή. Η Chanel έκαψε τα μαλλιά της και τα έκοψε κοντά και το Παρίσι γέμισε με κοντοκουρεμένες κυρίες.

Απόσπασμα από κείμενο που δημοσιεύτηκε στο Faq Style τον Οκτώβριο του 2009.