Wherever you’re going I’m going your way

Η πιο στιλάτη Ανάσταση

Και τι δεν θα δίναμε για μια ευκαιρία να συναντήσουμε την Audrey. Σε ένα λεωφορείο, ας πούμε. Μάλλον αυτή την επιθυμία θέλησε να εκπληρώσει η Galaxy chocolate και αποφάσισε να αναστήσει το απόλυτο fashion icon για να χαρίσει στη σοκολάτα της χάρη και κομψότητα, έννοιες ταυτόσημες με την Αμερικανίδα ηθοποιό όχι μόνο σε όλη της τη ζωή αλλά και μετά θάνατον. H CGI Audrey δεν είναι η πρώτη φορά που η εικόνα της χρησιμοποιείται μετά θάνατον, άλλωστε. Η εταιρεία ρούχων GAP, το 2006 χρησιμοποίησε τη διάσημη σκηνή χορού από την ταινία Funny Face του 1957, για να προωθήσει τα ρούχα της.

Στην Ιαπωνία, για μια σειρά διαφημίσεων του τσαγιού Kirin Black Tea, χρησιμοποιήθηκαν επιχρωματισμένες σεκάνς από την ταινία Roman Holiday. Πολλή συζήτηση έχει γίνει για την εκμετάλλευση της εικόνας και του copyright της από τους δικαιούχους, τους απογόνους της δηλαδή, που εικάζουμε είναι πλέον βαθύπλουτοι, αλλά εμείς τους συγχωρούμε γιατί δεν μπορούμε παρά να συγκινηθούμε που βλέπουμε την αυτοκράτειρα του καλού γούστου ξανά ανάμεσά μας. Έστω και ως κινούμενη εικόνα δημιουργημένη με τη βοήθεια της τεχνολογίας.

Πολύ προτού η Audrey γίνει τσάντα, χαρτομάντιλα, μπρελόκ, τετράδια, μαγνητάκια και ό,τι άλλο franchise χωράει ο ανθρώπινος νους η Αμερικανίδα ηθοποιός ήταν ήδη το απόλυτο fashion icon και το 1961 κέρδισε μια θέση στη Διεθνή Λίστα των πιο Καλοντυμένων, μια λίστα που εμπνεύστηκε το 1941 η fashionista Eleanor Lambert και στην οποία κάθε σταρ λαχτάρησε να συμπεριληφθεί.

Δεν ήταν χυμώδης όπως η Ava Gardner ή γατούλα σαν τη Marilyn Monroe, ούτε διέθετε τη λαγνεία της Rita Hayworth. Ήταν, όμως, μια από τις ομορφότερες γυναίκες του 20ου αιώνα και ό,τι της έλειπε σε καμπύλες ή sexyness της περίσσευε σε χάρη. Ο σκηνοθέτης Billy Wilder είχε πει κάποτε για εκείνη: «Αυτό το κορίτσι, ήρθε για να κάνει το πλούσιο μπούστο ντεμοντέ».

Ο Hubert de Givenchy ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για το στιλ της μια που ήταν η μούσα του και εκείνος ο άνθρωπος που την έντυνε από τη Sabrina (1954) και μετά. Μαζί δημιούργησαν το διάσημο Little Black Dress, ένα διαχρονικό κομμάτι που βρίσκεται, πλέον, σε κάθε γυναικεία ντουλάπα. Ήταν η μούσα του φωτογράφου Richard Avedon, o Salvattore Feraggamo σχεδίαζε παπούτσια μόνο για εκείνη και η Ray Ban πρέπει να την ευγνωμονεί για την αύξηση των πωλήσεων των Wayfarers της μετά το Breakfast at Tiffany’s -αν και τα γυαλιά που φορούσε στην ταινία είναι Manhattan του Oliver Goldsmith.

Και, φυσικά, εκτός από το εξαιρετικό στιλ της και την αφοσίωσή της στο ανθρωπιστικό και φιλανθρωπικό έργο της, στην ιστορία θα μείνει και για το υποκριτικό χάρισμά της. Ήταν και μία σπουδαία ηθοποιός, η τρίτη σημαντικότερη όλων εποχών σύμφωνα με το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Κέρδισε πέντε υποψηφιότητες και δύο βραβεία Όσκαρ, ένα για το ανθρωπιστικό της έργο, το 1993, λίγο μετά το θάνατό της, και ένα για την ερμηνεία της στην ταινία Roman Holiday το 1953 και πολλά ακόμα βραβεία, καθώς και μια θέση, για πάντα, στην καρδιά μας.

Το κείμενο (δεν) δημοσιεύτηκε σε ένα από τα πολλά περιοδικά που επρόκειτο να κυκλοφορήσουν και δεν τα κατάφεραν, από τη Μυρόεσσα Μεταξά. 

Ma Première Cigarette

H Belle de jour του Luis Buñuel έγινε 70 ετών την περασμένη εβδομάδα για να μας αποδείξει πως ο χρόνος είναι, απλώς, ένα αστείο, μια ανόητη σύμβαση που εύκολα ξεπερνιέται.

Η Catherine Dorléac, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, έκανε το ντεμπούτο της το 1957, πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες, τσίμπησε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ και μερικά βραβεία César, φωτογραφήθηκε γυμνή για το Playboy και, γυμνή ή ντυμένη, ήταν αφορμή για πολλές εξάψεις.

Ο σκηνοθέτης Roger Vadim (που την ερωτεύτηκε όταν εκείνη ήταν μόλις 17 και εκείνος είχε τα διπλά της χρόνια), ο Βρετανός φωτογράφος David Bailey, ο ιταλιάνος ηθοποιός Marcello Mastroianni, ο πολύ σκληρός για να πεθάνει αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης Clint Eastwood, ο σκηνοθέτης François Truffaut και ο media μεγιστάνας Pierre Lescure είναι μερικοί από τους άνδρες που απόλαυσαν τις χάρες της.

Αλλά όλα αυτά μπορεί να τα ξέρετε.

Αυτό που, ίσως, δεν ξέρετε είναι πως η Catherine Deneuve είναι αμετανόητη καπνίστρια και μάχεται το δικαίωμά της να ανάβει ένα τσιγάρο σθεναρά προτιμώντας να πληρώνει πρόστιμα όπου της το απαγορεύουν, στη Γαλλία.

Αυτή και ακόμα καλύτερες μουσικές ιστορίες μέχρι το ‘69 και καμιά σαρανταριά χρόνια πίσω διηγήθηκε η miss cinnamon την Τρίτη 30 Οκτωβρίου, στο Drunk Sinatra.

Amado Mio

Η Ιταλίδα καλλονή δεν είναι μόνο μία από τις ομορφότερες γυναίκες που πάτησαν ποτέ τα καλλίγραμμα πόδια τους στη γη αλλά και η πρώτη μη αγγλόφωνη ηθοποιός που βραβεύτηκε με Όσκαρ στην εποχή του ομιλούντος κινηματογράφου για την ερμηνεία της στην ταινία του Vittorio De Sica «Δυο Γυναίκες». Μαζί με το χρυσό αγαλματίδιο κέρδισε, στην πορεία της καριέρας της, και ό,τι άλλο βραβείο κυκλοφορεί.

Παρότι η χυμώδης Sophia Loren προκάλεσε ρίγη θαυμασμού (και βάλε) στους άνδρες ανά τον κόσμο η ίδια δήλωσε εμπράκτως παραδοσιακή ιταλιάνα, με την αφοσίωσή της στο σύζυγό της Carlo Ponti -τον οποίο γνώρισε όταν η ίδια ήταν δεκαπέντε ετών και εκείνος τριανταεφτά- με τον οποίο παρέμεινε παντρεμένη ως το τέλος της ζωής του το 2010 ενώ έχει δηλώσει επανειλημμένως πως βρίσκει αδύνατο το να αγαπήσει οποιονδήποτε άλλο.

Αυτή και ακόμα καλύτερες μουσικές ιστορίες μέχρι το ‘69 και καμιά σαρανταριά χρόνια πίσω διηγήθηκε η miss cinnamon την Τρίτη 23 Οκτωβρίου, στο Drunk Sinatra.

Put The Blame on Mame

Τη Rita Hayworth την ξέρουμε όλοι ως δημιουργό του πιο αισθησιακού strip tease -ένα μακρύ γάντι και πολύ σας είναι- που λάνσαρε στην ταινία Gilda.

Την ξέρουμε, επίσης, ως love godess και φλογερή κοκκινομάλλα (αν και, στην πραγματικότητα, ήταν καστανή).

Αυτό που δεν ξέρουν πολλοί είναι πως δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από την πριγκίπισσα του Hollywood, Grace Kelly, αφού και εκείνη είχε διατελέσει “γαλαζοαίματη” όταν παντρεύτηκε, στον τρίτο της γάμο, τον πρίγκιπα Ali Salman Aga Khan, το 1949 προτού καν πάρει επισήμως διαζύγιο από τον δεύτερο σύζυγό της τον Orson Welles.

Την εποχή εκείνη, που η Margarita Carmen Cansino, όπως ήταν το αληθινό της όνομα, κυκλοφορούσε στα παλάτια όλοι ασχολούνταν με τον εν λόγω γάμο και εκείνη ήθελε, απλώς, να ξεκινήσει μια νέα ζωή μακριά από το Hollywood. Τελικά η Rita επέστρεψε, μετά το χωρισμό της με τον πρίγκιπα, στην καριέρα της και στο χόμπι της να παντρεύεται διάσημους άντρες.

Αυτή και ακόμα καλύτερες μουσικές ιστορίες μέχρι το ‘69 και καμιά σαρανταριά χρόνια πίσω διηγήθηκε η miss cinnamon την Τρίτη 2 Οκτωβρίου, στο Drunk Sinatra.

Girl From Ipanema

artwork by Zacharoula Kaxira

Η Helô Pinheiro, το κορίτσι που ενέπνευσε τον τίτλο του κομματιού Girl From Ipanema που κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 1962 από τον Pery Ribeiro και έγινε super hit από την Astrud Gilberto, τον João Gilberto και τον Stan Getz, το 1964.

Το αληθινό κορίτσι από την Ιπανέμα, η Helô Pinheiro, ήταν μοντέλο και επιχειρηματίας, Playmate του Βραζιλιάνικου Playboy και το 2001 έμπλεξε σε μια δικαστική διαμάχη (την οποία κέρδισε) όταν αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την ακούσια διασημότητά της εξαιτίας του τραγουδιού ονομάζοντας την boutique της στη Βραζιλία The Girl Fron Ipanema.

[στη φωτογραφία η Helô Pinheiro κάτω από τον Βραζιλιάνικο ήλιο στις ακτές του Ρίο Ντε Τζανέιρο]

Αυτή και ακόμα καλύτερες μουσικές ιστορίες μέχρι το ‘69 και καμιά σαρανταριά χρόνια πίσω διηγήθηκε η miss cinnamon την Τρίτη 28 Αυγούστου, στο Drunk Sinatra.