Singin’ in the Rain

Μπορεί εμείς οι σύγχρονοι δυτικοί fashionistas να κρατάμε ομπρέλες για να προστατευτούμε από τη βροχή αλλά ο ρόλος της δεν ήταν ανέκαθεν αυτός.

Το κάθε άλλο, για να είμεθα σαφείς. Για χιλιάδες χρόνια στην Αίγυπτο, στην Κίνα, στη Μεσοποταμία, στην Ινδία και στην Αρχαία Ελλάδα τα σκιάδεια χρησιμοποιήθηκαν για να προστατεύουν τους ανθρώπους από τον ήλιο. Οι εύποροι πολίτες όλων αυτών των χωρών και πολιτισμών όταν ο καιρός ήταν βροχερός απλώς δεν έβγαιναν από τα σπίτια τους ή μετακινούνταν με σκεπαστές άμαξες και καρέκλες.

Οι ομπρέλες που προορίζονταν για να κρατούν τον κόσμο όσο το δυνατόν στεγνότερο γίνεται, προστατεύοντάς τον από τις στάλες της βροχής, δεν έκαναν την εμφάνισή τους παρά τον 17ο και 18ο αιώνα και χρειάστηκε ένας ακόμα αιώνας υπομονής ώσπου να κατασκευαστούν από ελαφριά, εύχρηστα υλικά και να αποτελέσουν μέρος της υγρής καθημερινότητάς μας.

Η λέξη ομπρέλα πάντως έχει μια παραδοξότητα ως προς την προέλευση και τη σημασία της: η αγγλική umbrella (για τη βροχή, ενώ το ίδιο αντικείμενο για την προστασία από τον ήλιο ονομάζεται parasol -όπου sol σημαίνει ήλιος στη λατινική γλώσσα) προέρχεται από τη λατινική umbra που σημαίνει σκιά η προέλευση της οποίας είναι η αρχαία ελληνική λέξη όμβρος που σημαίνει βροχή.

Η Mary Poppins, πάντως, ανακάλυψε και άλλη χρήση της ομπρέλας και τη χρησιμοποίησε ως μεταφορικό μέσο πετώντας μαζί της και άδοντας supercalifragilisticexpialidosius!

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο queen.gr 

Girl on the Moon

Το 1964 ο André Courrèges φαντάστηκε πως το μέλλον θα είναι φωτεινό, λευκό και ευχάριστο. Οι γυναίκες θα έπρεπε να φορούν ρούχα βολικά, άρα απλά και κοντά ώστε να αφήνουν ελευθερία κινήσεων και από εύκολα διαχειρίσιμα υλικά επίσης, για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Τα κορίτσια που θα ταξίδευαν στο φεγγάρι έγιναν, στα χέρια του Γάλλου σχεδιαστή, sci fi φιγούρες που έμοιαζαν σαν να ξέφυγαν από ταινία επιστημονικής φαντασίας, ντύθηκαν με συνθετικά υλικά και φωτεινά χρώματα και εξύμνησαν μέσα από το στιλ τους τις κοινωνικές και τεχνολογικές αλλαγές που συνέβαιναν στον δυτικό κόσμο, στα 60’s.

Με κίνδυνο να αφαιρέσει κάθε ίχνος θηλυκότητας από το γυναικείο κορμί σχεδίασε μίνι φορέματα και φούστες με γεωμετρικά σχήματα και γεωμετρικά μοτίβα, επίσης, και σχολίασε με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα της εποχής που συντέθηκε από τον Ψυχρό Πόλεμο και τη διαρκώς αυξανόμενη μανία κατανάλωσης και την εμμονή με την τεχνολογία που χαρακτήρισε την περίοδο στην οποία ο Courrèges δημιούργησε το συγκεκριμένο στιλ. Η ταινία «Alphaville» του 1965, σε σκηνοθεσία Jean Luc Godard διαθέτει μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές εκδοχές του φορέματος που έμεινε γνωστό ως Moon Girl.

Extra Info: ο Γάλλος σχεδιαστής είναι αυτός που μαζί με τη Βρετανίδα σχεδιάστρια μόδας Mary Quant διεκδικούν την πατρότητα της μίνι φούστας και του μίνι φορέματος. Νικητής δεν έχει αναδειχθεί ουδείς.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο queen.gr.

Give me a reason to love you

Ανέκαθεν ερωτευμένη με το χάος της Αθήνας δε θέλω καν να τη βλέπω μπροστά μου πλεόν.
Η ερώτησή μου είναι: θα αλλάξει ποτέ αυτό; Θα μου δώσει έναν (ή και περισσότερους) λόγους να την αγαπήσω πάλι; Ή η μόνη λύση είναι η από-μακριά-και-αγαπημένες;
Πείτε μου κυρία.